Saturday, November 12, 2005

เมื่อซินเตอร์คลาสมาเยือน



ซินเตอร์คลาส (ซานต้า คลอส)เดินทางโดยเรือจากสเปนมาขึ้นฝั่งแผ่นดินกังหันอย่างเป็นทางการแล้ววันนี้ เด็กทั่วทั้งประเทศแถบนี้เลยพากันไปชุมนุมยืนออรอเจอลุงซินเตอร์คลาสกัน เจ้าสามตอ.ที่บ้านเพิ่งไปทักทายจับมือกับลุงซินเตอร์คลาสตัวเป็นๆ ปีนี้ปีแรก

ตำนานเรื่องซินเตอร์คลาสของแถบนี้ ไม่ค่อยเหมือนตำนานลุงซานต้าคลอสฝั่งอเมริกาเท่าไหร่ (*เคยเขียนบทความสั้นๆ เล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเรื่องเทศกาลนี้ไว้ ถ้าไม่ลืมจะเอามาใส่เติมไว้บนบล็อกวันหลัง)แต่ไม่ว่าจะเป็นลุงซินเตอร์หรือซานต้าที่ไว้หนวดขาวเหมือนกัน ท่านล้วนมาเยือนพร้อมกับของขวัญมากมาย ฉะนั้นไม่ว่าตำนานจะผิดเพี้ยนกันไปแค่ไหน เด็กทั่วโลกก็ต่างมิวายหลงรักตื่นเต้นกรี๊ดกร๊าดไม่แพ้กัน


ก่อนอาหารเย็นวันนี้ตุ่นขะมักเขม่นทำงานก้มหน้าก้มตาไม่พูดไม่จาอยู่บนโต๊ะกินข้าว เหตุที่ว่าก่อนจะได้ของขวัญ เด็กๆต้องทำการบ้านเพื่อเอาใจคุณลุงซินฯเขาสักหน่อย ตามธรรมเนียมแถบนี้คือการวาดรูปแต่งกลอนให้ลุงซินฯ โดยจะนำผลงานไปวางรวมกับอาหารและน้ำที่จะให้อาชา-ม้าขาวที่คุณลุงซินเตอร์คลาสใช้ขี่เป็นพาหนะมาย่ำหลังคาบ้าน โดยมีเจ้าพีทตัวดำ-สมุนของท่านซินฯ จะทำหน้าที่ลงมาหย่อนขนมและของขวัญให้เด็กๆ เป็นรางวัลผลงาน (ตามความเชื่อหลอกเด็กๆน่ะ)


ตอนนั่งวาดรูปแรกๆ ตุ่นเธอบ่นๆว่ามันวาดยากจังเลย เพราะเธออยากวาดรูปซินเตอร์คลาสยืนเด่นเป็นสง่ามาบนเรือพร้อมเจ้าพีทตัวดำ "วาดยังไงล่ะ...แม่?" เธอร้องถามด้วยเสียงท้อแท้ ฉันเลยไปหยิบสมุดหัดวาดเขียนซินเตอร์คลาสมาวางให้เธอดูเป็นตัวอย่าง จากนั้นตุ่นเลยเงียบสนิท ก้มหน้างุดๆ ไม่มีเงยอยู่ราวครึ่งชั่วโมง


ตุ่นปลุกปล้ำกับสีสันจนสำเร็จสวยงามถูกใจ จึงเดินเอาผลงานออกมาโชว์หน้าบานยิ้มแฉ่ง บอกให้ฉันช่วยถ่ายรูปให้หน่อย


ก่อนเข้านอน สามตอ.นำทีมโดยเจ้าตุ่น(ผู้ชักรู้มาก)จัดแจงนำสำรับอาหารมาวางให้สมุนพีทตัวดำและอาชาท่านซินฯ ด้วยการวางรองเท้าที่ใส่แครอท ขนมปัง แก้วน้ำเปล่า พร้อมรูปวาดม้วนผูกโบว์สวยงามไว้ที่หน้าเตาผิงไฟ พร้อมทั้งประสานเสียงร้องเพลงซินเตอร์คลาสอย่างชื่นบาน (ต้องร้องเสียงดังๆ ด้วยนะ ไม่งั้นเดี๋ยวไม่ทะลุก้องดังขึ้นไปบนปล่องไฟ)ตามธรรมเนียมการวางรองเท้า เด็กๆสามารถวางกันไปได้เรื่อยๆ แล้วแต่ขยันวาดรูปเขียนกลอนเอาใจท่านลุงซินฯมากน้อยแค่ไหน ถ้าลุงซินฯ ท่านขี่ม้าตรวจกาลยามดึกมาเจอของกำนัลที่เป็นรูปวาดของเด็กๆ ก็จะจัดส่งเจ้าพีทตัวดำลงมาหย่อนคุกกี้หรือชอกโกแลตตอบแทนเป็นรางวัล ก่อนที่จะหอบเอารูปวาดกลับไป จนกระทั่งเช้าวันที่ 5 ธันวาคม...เด็กๆจึงจะได้รับผลรางวัลเป็นของขวัญที่เขียนอวยพรขอท่านลุงซินเตอร์คลาสเอาไว้

ฉันไม่ได้เห็นชอบกับการล่อเด็กด้วยของขวัญในเทศกาลซินเตอร์คลาสนี้มากนัก แต่ฉันชอบใจในการละเล่นกับจินตนาการที่เด็กควรจะมี เลยประนีประนอมฉลองเทศกาลซินเตอร์คลาสกับลูกๆ ด้วยความสุขสนุกสนาน โดยเน้นประเด็นการทำงานเพื่อได้รับผลตอบแทน

บางทีชีวิตก็ต้องการรางวัล แค่ปีละครั้งปล่อยให้เด็กๆ ได้สนุกกับความฝันและความสุขบ้าง...จะเป็นไรไป


* หมายเหตุ 1...ตุ่นเธอภูมิใจกับผลงานภาพวาดของเธอมากจริงๆ หวังว่าท่านลุงซินเตอร์คลาสคงถูกใจเช่นกัน

* หมายเหตุ 2...เมื่อเช้าฟังข่าวได้ยินกฎหมายใหม่ประหลาดๆของประเทศนี้บอกว่า จะเริ่มมีการเก็บภาษีท่านซินเตอร์คลาส ฮ่ะๆ คิดได้ยังไงหนอ ท่านซินเตอร์คลาสทั้งหลายที่ปลอมหนวดขี่ม้ามานี้ ล้วนเป็นอาสาสมัครเต็มใจนำความสุขมาเยือนสู่เด็กๆ กันทั้งนั้น สงสัยรัฐบาลชุดนี้ท่าจะตีบตันวิธีการรีดไถเงินประชาชนเพิ่ม เลยมาสวมรอยสูบเอากับเทศกาลความสุขของเด็ก โถๆ...หรืออิจฉาว่าซินเตอร์คลาสจะร่ำรวยความรักจากเด็กๆมากนักหรือไง ...เพี้ยนจริงๆ รัฐบวมคณะนี้!

2 Comments:

Blogger tweaty said...

บล็อกสป็อทมันเงียบจริงๆ เนอะ
เหมาะสำหรับคนอยากเขียน แต่ไม่ค่อยอยากให้ใครอ่าน ฮ่า...

5:27 AM  
Blogger kaewlery said...

ฮ่าๆ ...ถึงมาเขียนที่นี่ไง...เพื่อน
ไม่ชอบให้ใครมาอ่านเยอะๆ
กลัวถูกไปรวมเล่มว่ะ - มันกะลังฮิด (ฮ่ะๆ)

7:19 AM  

Post a Comment

<< Home