กิจกรรมหลังเลิกเรียน

หลายคนมักจะบอกฉันอย่างให้ความหวังอันสดใสว่า "เดี๋ยวลูกๆไปโรงเรียนกันหมดก็สบายแล้ว" มันก็สบายจริงๆ น่ะ...นะคะ แต่ไม่ทั้งหมดหรอก เพราะในช่วงที่ลูกไปโรงเรียนนั้น ฉันก็ยังมีงานท่วมท้นให้ทำ ทั้งงานบ้าน งานราษฎร์ และงานแส่ที่จะทำเอง...อยู่ร่ำไป

และเอาเข้าจริงๆ เวลาที่ลูกไปโรงเรียนตั้งแต่ช่วง 8.30 - 14.30 นั้น มันวูบเดียวจริงๆ เราตื่นกันก่อนเจ็ดโมงเช้า ตาลีตาเหลือกจัดแต่งตัว ล้างหน้าถูฟัน กินอาหารเช้า เตรียมกล่องอาหารว่างอาหารกลางวัน แล้วช่วยหุ้มห่อเสื้อกันหนาว ผ้าพันคอ ถุงมือถุงตีนแน่นหนากันไม่ให้ลมหนาวล่วงล้ำเข้ามาระคายผิวจนหนาวสั่นและแตกระแหง เสร็จแล้วก็เร่งลำเลียงต้อนเธอๆ ขึ้นรถเบาะหลังเรียงหน้าจับมัดเก้าอี้เด็ก แล้วบึ่งไปโยนโครมลงที่ชั้นเรียนทีละคน กลับมาบ้านก็มีงานรออยู่สูงท่วมหัว เดินไปเดินมา ทำไปทีละอย่างถึงสิบอย่าง นาฬิกามันก็เคลื่อนไปเรื่อยไปไว ยังไม่ทันได้แหงนคอมองหาจิ้งจกดีดหางแปะๆ บนเพดานบ้านเจอสักตัว ก็ต้องบึ่งไปรับคุณเธอๆ กลับบ้านมาอีกแล้ว

บางตอ.นั้นกลับจากโรงเรียนมาอยู่บ้าน บางวันเธอไม่ได้มาตัวเปล่า เธอหอบเพื่อนของเธอมาเล่นที่บ้านด้วย ในหนึ่งอาทิตย์กิจกรรมหลังเลิกเรียนก็วนเวียนผลัดกันไปเช่นนี้ เธอมาบ้านฉัน ฉันไปบ้านเธอ พ่อแม่บางทีก็เอออออนุญาต แต่ถ้าบางวันมันไม่สามารถก็ถูกเด็กๆ งอแงใส่กันที่หน้ารั้วตอนโรงเรียนเลิก เพราะพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายนัดกันไม่ลงตัว

แม่ๆ แต่ละคนต้องเคยเวียนหัวกับอาการงอแงตอนโรงเรียนเลิกของลูกๆ เพราะใช่ว่าจะมีลูกกันแค่คนเดียว ส่วนใหญ่ก็มีสอง มีสาม แค่จัดคิวให้ลูกๆ แต่ละคนหลังเลิกเรียน วันนี้ลูกเราคนไหนไปเล่นบ้านเพื่อนคนไหน แล้ววันพรุ่งนี้เพื่อนลูกคนใดจะมาเล่นบ้านเรา ... จัดกันให้ดีๆ ไม่งั้นลูกๆ อาจจะออกอาการตูดบิดตูดงอน หากคิวนัดไม่ลงตัวสักที

อาทิตย์นี้ฉันเจอแจ๊คพ็อทเจ้าตุ่น เธออ้อนไปเล่นบ้านเพื่อนได้หนึ่งวัน (จันทร์)และพาเพื่อนมาเล่นที่บ้านสองวัน (อังคาร-พุธ) ขนาดตกลงกันตอนเช้าเป็นมั่นเป็นเหมาะว่า สามารถพาเพื่อนมาเล่นหรือไปเล่นบ้านเพื่อนได้อย่างมากไม่เกิน 2 ครั้งต่อสัปดาห์ เพราะแม่เจ้านั้นยังมีลูกอีกสองต้องเลี้ยง ต้องดูแลเหมือนกัน ถ่อไปรับเจ้าคนเดียววันละหลายๆรอบ แม่ก็มีเหนื่อยและเสียเวลาชีวิตเหมือนกันนะลูก บ้านเพื่อนแต่ละคนก็อยู่กันคนละมุมเมือง อากาศช่วงนี้มันก็ช่างเป็นใจจริงๆ แดดไม่ออก ลมแรง ฝนตกพรำทั้งวัน วันไหนแม่ไม่มีรถ ลูกตูดบิดตูดงอนอย่างไร แม่ก็ต้องใจแข็งไว้ก่อน (ไม่งั้นลำบากตัวเองและน้องๆ)

เวลาลูกไปเล่นบ้านเพื่อน ก็เหมือนได้หยุดพักความยุ่งไปหนึ่งตลบ แต่ถ้าหากเพื่อนมาเล่นที่บ้านเรา มันก็สบายดีตรงที่ไม่ต้องเสียเวลาออกไปรับกลับมาอีกหน เจ้าตะหลิว ตะกร้าก็ร่วมผสมโรงเล่นด้วยกันได้ แต่...มีเด็กเล็กๆสี่คนอยู่ในบ้าน 2-3 ชั่วโมง ให้เขาเล่นกันเองตึงๆ บางทีก็ "มึน" เหมือนกัน ฉันเลยต้องหาไอเดียจัดกิจกรรมหลังเลิกเรียนให้คุณท่านได้ละเลงเพื่อสร้างสรรค์กันสักหน่อย

บางวันฉันจึงเอาแป้งสาลีมาเติมสีผสมอาหารกวนให้มันออกมาเป็นแป้งโดว์นิ่มๆ ให้เด็กๆ ปั้นเล่นเป็นดินน้ำมัน เจ้าตะกร้าจะเผลอหยิบชิมเข้าปากไปบ้าง มันก็ไม่อันตราย ที่สำคัญมันราคาถูกสุดๆ คนมีลูกเยอะๆ เช่นฉัน ย่อมไม่พลาดไอเดีย "งกๆ" เช่นนี้ วันนั้นหนูลิซ่าเธอมาเล่นที่บ้าน พอ"ไอดี้" แม่ของลิซ่ามารับ เลยชอบใจไอเดียทำโดว์เล่นเอง ฉันเลยปริ้นท์สูตรโดว์ที่เอามาจากอินเตอร์เน็ตแถมให้ไปอีก 2 หน้ากระดาษ มีสูตรแบบใส่ถั่ว ใส่ชอคโกแลต ปั้นเสร็จจะกินขี้มือที่ปั้นไปเลยก็ได้

เมื่อวันจันทร์ เจ้าตุ่นชวน "ลูน่า" เพื่อนอีกคนมาเล่น ฉันเลยชวนทำคุกกี้ครีมชีสอร่อยหอมหวลสูตรชาวยิวที่ชื่อว่า "Rugelach" เตรียมให้ก่อนเสร็จสรรพ แล้วเชิญคุณเธอทั้งหลายมาช่วยม้วนๆ แบบม้วนครัวซองต์เพื่อเอาเข้าเตาอบ สนุกไม่แพ้เล่นปั้นแป้งโดว์เช่นกัน

ภาพผลงานขนมตอนอบเสร็จ เด็กๆ หม่ำกันไปคนละ 3-4 อัน ฉันเอาใส่ถุงให้ลูน่าเอากลับไปกินที่บ้านด้วยอีก 3-4 ชิ้น พอเอมิเลียน่า-แม่ของลูน่ามารับกลับบ้าน ฉันเลยให้เขาชิมฝีมือลูกสาว แม่ลูน่าติดใจเนื้อขนมมาก ตอนกลางคืนฉันเลยส่งสูตรขนมไปให้เธอทางอีเมล์

ลูน่ากับตุ่น ตอนนี้เธอซี้ปึกกันเพราะไปเรียนบัลเลย์ชั้นเดียวกันอีกตอนเช้าวันเสาร์

บ่ายวันนี้ไปรับตุ่นที่หน้าโรงเรียน ตุ่นบอกว่า ตุ่นไม่ได้งอแงตามสัญญาแล้วนะ แต่ลิซ่าอยากมาเล่นที่บ้านเราเอง แม่จะให้ลิซ่ามาไหม? ฉันเป็นพวกแม่ใจโหดแต่ไม่เอาจริง จริงๆ เพื่อนลูกมาเล่นที่บ้าน เด็กก็สนุกกันดี และเพื่อนๆที่ตุ่นคบสนิทอยู่ ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กน่ารัก พูดจาง่าย ฉันเลยบอกว่า ก็ได้ ลิซ่ามาเล่นด้วยกัน วันนี้ฉันเลยจัดเตรียมให้พวกเธอเล่น "ออริกามิ" ประมาณกางตำราพับกระดาษเป็นรูปต่างๆ ของญี่ปุ่นให้เด็กๆ นั่งเล่นกันกระจาย เจ้าตะกร้าสนุกสุดๆ

อีกหนึ่งเดือนเท่านั้น เราคงจะได้เริ่มเห็นดอกไม้ใบไม้ผลิกันอีกครั้ง ตอนนี้หัวดอกไม้ที่เราฝังไว้ในสวนหน้าบ้านหลังบ้าน มันยังไม่โผล่พ้นดิน เพราะอากาศยังหนาว ฉันเลยปลูกต้นไม้แรกผลิเอาไว้ให้สายตาได้สบตากับสีเขียวสดชื่นบ้างในบางมุมของบ้าน เด็กๆ ยังออกไปเล่นในสวนไม่ได้ ปลูกสวนไว้ในบ้านให้เด็กๆ ดูบ้างก็ดีนะ

ลิซ่ากับตุ่นสักพักคงจะเบื่อๆ เพราะงานพับกระดาษมันยังยากไปสำหรับเด็กหกขวบ เธอสองคนเลยเปลี่ยนมาเล่นตัดแปะทำการ์ดกัน เพราะทำง่ายและท่าจะสนุกกว่า เห็นง่วนสนุกทำกันอยู่นาน

ตะหลิวก็พลอยสนุกไปด้วย มุ่งตัดกระดาษมาแปะอย่างเมามัน เศษกระดาษตกเรี่ยรายกระจุยเต็มพื้นห้อง แต่แม่ไม่กลุ้มใจหรอก เพราะเก็บแป๊บเดียวก็เสร็จ ... จริงๆ นะ

โปรดสังเกตดูสิว่าลิซ่าและตุ่น...เธอทรงชุดเจ้าหญิงเล่นตัดแปะกระดาษด้วยนะ...เพคะ : )